Ukochana Jacqueline
Mougins,7 kwietnia 1973 r.
Jesteśmy razem już od ponad trzynastu lat. Do dziś pamiętam moje trudy i zabiegi, by usłyszeć od Ciebie te wiele znaczące dla mnie ,,tak”. Nigdy nie byłaś zazdrosna, a nieprzyjemne komentarze moich dzieci przyjmowałaś z uśmiechem. Z biegiem czasu uświadomiłem sobie, iż nigdy nie opowiedziałem Ci szczerze, jak wyglądało moje życie, zanim cię poznałem. Chcę, by ten list stanowił dowód mej wielkiej miłości do Ciebie.
W 1901 roku ojciec wysłał mnie do Paryża, gdzie miałem kontynuować kształcenie. Przechadzając się paryskimi uliczkami, napotykałem wielu muzyków i ubogich. Był to okres dla mnie bardzo melancholijny. Uczucia towarzyszące mi przelewałem na płótno. Po ukończeniu ,,Starego Gitarzysty” mój status społeczny wzrósł. Zapraszano mnie na bankiety i wystawy, poznawałem tam wielu innych artystów. W 1907 roku zacząłem eksperymentować z geometryzacją. Wpadłem na ten pomysł po odbytej konwersacji z Paulem Cezannem. Nie będę ukrywał przed Tobą niczego. Moje wcześniejsze ukochane były dla mnie w tamtym czasie źródłem inspiracji.
Byłem pochłonięty swoją twórczością. Gdy wybuchła wojna domowa w Hiszpanii, po jej zakończeniu otrzymałem zamówienie od rządu republikańskiego ,by zobrazować to historyczne wydarzenie. Pracę nad ,,Guernicą” ukończyłem w 1937 roku.
W 1948 udałem się do Polski, aby wziąć udział w Światowym Kongresie Intelektualistów w Obronie Pokoju. W tamtym okresie skupiałem się twórczo głównie na tematyce powojennej. Pewnego dnia w ramach przerwy udałem się do pobliskiej restauracji. Pamiętasz? Tam pierwszy raz się spotkaliśmy. Uważam to uczucie za miłość od pierwszego wejrzenia. Mam nadzieję, że wiersze, które pisałem do Ciebie w tamtym czasie, zachowałaś na pamiątkę.
Od dłuższego czasu nie pozwalałem Ci wchodzić do mojej pracowni, ponieważ pracowałem nad kolejnym wyjątkowym obrazem. W tym liście pragnę oficjalnie zadedykować Ci kolejny Twój portret jako wyraz mojej miłości. Ostatnio zdecydowałem się policzyć prace, dla których byłaś inspiracją. Jest ich ponad trzysta. Chcę również wykorzystać tę okazję, by Cię przeprosić za wszystkie troski, których Ci przysporzyłem oraz pragnę podziękować za Twoją opiekę, odwzajemnione uczucia, zrozumienie i cały czas, który ze mną spędziłaś.
Twój Pablo